ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΤΕΥΧΗ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑΣ

ΠΑΙΔΙΑ ΧΩΡΙΣ ΟΝΕΙΡΑ(από το τεύχος Δεκεμβρίου)

Είναι γνωστό ότι το σύστημα εκπαίδευσης που επικρατεί στη χώρα μας είναι      πολύ απαιτητικό. Για παράδειγμα, οι μαθητές αναγκάζονται να μαθαίνουν   απ’ έξω πολλές σελίδες. Έτσι, ο ελεύθερος χρόνος τους στερεύει και η παιδική τους ηλικία χάνεται και εξανεμίζεται. Ένα άλλο βάσανο που αντιμετωπίζουν οι μαθητές στα σχολεία είναι τα συνεχή διαγωνίσματα τα οποία τους προκαλούν υπερβολικό άγχος. Μ’ αυτό τον τρόπο οι μαθητές είναι καθηλωμένοι για ώρες σε μια καρέκλα έχοντας στο νου τους μόνο το διάβασμα. Δεν τους μένει χρόνος ούτε να παίξουν, ούτε να χαλαρώσουν και το κυριότερο ούτε να κάνουν όνειρα. Τέλος, χάνουν την παιδικότητά τους και εγκλωβίζονται σε ένα στείρο εκπαιδευτικό σύστημα που τους προσφέρει άψυχες γνώσεις.                                                                                               
Προσωπικά, πιστεύω πως το σχολείο δε θα πρέπει να είναι απομονωμένο από τη ζωή και την κοινωνία. Αντίθετα, θα πρέπει να ενθαρρύνει τα παιδιά σε δραστηριότητες, ώστε να αναπτύξουν δεξιότητες που θα τα κάνουν αυτόνομα και αποκτήσουν εμπιστοσύνη στον εαυτόν τους.

Οι μαθητές περνούν πολλές ώρες καθηλωμένοι σε μια καρέκλα με αποτέλεσμα να νιώθουν κουρασμένοι.




Μιχάλης Σταυρόπουλος




ΕΝΑΣ ΡΟΚΑΣ...ΣΤΙΕ ΕΔΡΕΣ ΤΟΥ 7ου(από το τεύχος Δεκεμβρίου)


Πρόσφατα κυκλοφόρησαν οι φήμες πως  ο καθηγητής μας, κ. Κουμπιαδης συμμετείχε σε ροκ συγκρότημα! Έτσι αποφασίσαμε να ανακαλύψουμε το μουσικό παρελθόν και αυτές τις συναρπαστικές εμπειρίες του.


Τι σας ενέπνευσε να ασχοληθείτε με τη μουσική και να δημιουργήσετε μαζί με τους φίλους σας το συγκρότημα ;
    
Δεν ήταν κάτι το συγκεκριμένο, τότε, θα έλεγα ότι ήταν της μόδας το να ασχολείσαι με τη μουσική, αγόρασα μια κιθάρα και έτσι ξεκίνησα.
Πείτε μας λίγα λόγια για την ταυτότητα του συγκροτήματος.
Κατ’ αρχάς ονομάζεται ΑΙΟΛΟΣ και ξεκίνησε τέλη της δεκαετίας του 70.Το αρχικό σχήμα ήταν: Μιχάλης Κουμπιάδης κιθάρα ,Φίλιππος Κουμπιάδης Κιθάρα Γκαμάλ Μπενχαϊρούν Μπάσο και Μανόλης Ηλιάδης Τύμπανα. Έχει ροκ χαρακτήρα και γενικότερα μια γκάμα γύρω από το ροκ.
Πως αντέδρασαν οι γονείς σας όταν αποφασίσατε να δημιουργήσετε το συγκρότημα σας ;
Οι γονείς μου, μας παρότρυναν και εμένα και τον αδελφό μου να ασχοληθούμε με κάτι τέτοιο . Ο πατέρας μου ασχολούνταν με τη μουσική άρα γι’ αυτόν δεν ήταν έκπληξη, ήταν κάτι το φυσιολογικό.
Πείτε μας λίγα πράγματα για την πορεία του «ΑΙΟΛΟΣ».
Η πρώτη μας εμφάνιση έγινε το 1978 στην εκπομπή “Να η ευκαιρία” της ΕΡΤ τότε και με το τραγούδι «Σκιές» κερδίσαμε το α βραβείο στη σύνθεση. Το 1982 κυκλοφορεί ένας συλλογικός δίσκος με τίτλο “Happening 82” με συμμετοχή των Αίολος και άλλων συγκροτημάτων της εποχής. Ακολούθησε ο δίσκος Made in Greece
το 1983, και οι δυο δίσκοι ήταν συλλογικές δουλειές όπου οι «ΑΙΟΛΟΣ»  συμμετείχαν σε δύο τραγούδια του δίσκου. Το Τύφανις, το Skylab, το Bobbys Bar.  ήταν κάποια από τα μαγαζιά που εμφανιστήκαμε για αρκετό καιρό. Ταυτόχρονα παίξαμε και σε άλλες περιοχές όπως στη Σέριφο και στον Πτελεό του Βόλου. Αξέχαστο θα μείνει για όλους μας το περίφημο beach party που έγινε το 1983 στη Σέριφο.Την περίοδο 1985-87  οι Αίολος φθάσαμε στο ζενίθ της καριέρας μας παίζοντας ταυτόχρονα και στο “Αν club” στα Εξάρχεια. Παρ’ όλα αυτά για εμένα δεν τελειώνουν εδώ τα πράγματα. Έφυγα  στη Ρόδο τον Μάρτιο του 1989 ύστερα από πρόσκληση του μπασίστα των «ΑΙΟΛΟΣ» Σταύρο Λεριά και αρχίσαμε να εμφανιζόμαστε στο πασίγνωστο πανελληνίως ροκ μαγαζί της Ρόδου Sticky Fingers. Μεγάλες στιγμές και εκεί ,φοβερές καταστάσεις !. Να φανταστείτε ότι ήταν τόσο όμορφα ώστε έμεινα για τα επόμενα…….κρατηθείτε….. 15 χρόνια !! Μέχρι και τον Ιούλιο του 2005 δραστηριοποιούμασταν στην Αθήνα.
Γιατί αποφασίσατε να αφήσετε την καριέρα του μουσικού και να ακολουθήσετε τελικά το επάγγελμα του καθηγητή ;
Σίγουρα, το ροκ ήταν κάτι που αγαπούσα και μου άρεσε, αλλά αυτό το είδος μουσικής δεν επιβιώνει στην Ελλάδα.. Πάντα το έβλεπα ως χόμπι και όχι σαν επάγγελμα Ήξερα ότι δεν θα είχε μέλλον  το επάγγελμα του μουσικού (ροκ), δεν θα επιβίωνα. Ίσως αν ήμουν μπουζουξής να πετύχαινα. Έτσι , για λόγους επιβίωσης επέλεξα να γίνω καθηγητής , που διαθέτει σιγουριά.
Πιστεύετε ότι σας προσέφερε ως άνθρωπο και ως καθηγητή η εμπειρία αυτή;
Βεβαίως, χάρη στην συμμετοχή μου σ’ ένα συγκρότημα  απέκτησα πιο σφαιρικές, γενικές γνώσεις στην εκπαίδευση. Άρχισα να βλέπω τα πράγματα πιο «ανοιχτά», χωρίς στερεότυπα, έτσι έγινα λιγότερο συντηρητικός. Όλα αυτά βέβαια χωρίς να ξεπερνώ τα όρια.

Θεωρείτε ότι τα αίτια και η ποιότητα της μουσικής που ακούν οι νέοι σήμερα διαφέρει από αυτή που άκουγε η νεολαία την εποχή σας ;
Δεν πιστεύω ότι η μουσική, σήμερα, είναι λιγότερο ποιοτική. Κάθε εποχή έχει και καλή και κακή μουσική, έτσι και σήμερα υπάρχουν καλά κομμάτια. Παρ’ όλα αυτά, δυστυχώς, στις μέρες μας, τα περισσότερα τραγούδια έχουν ημερομηνία λήξεως. Τότε, ίσως σε ένα δίσκο να υπήρχαν 5 καλά τραγούδια ενώ σήμερα μπορεί να υπάρχουν μόνο δύο.
     
Πιστεύετε ότι η δημιουργία ερασιτεχνικών συγκροτημάτων μπορεί να φέρει τους νέους πιο κοντά ;
Σίγουρα. Η μουσική και γενικότερα η τέχνη είναι σημείο επαφής ανά τον κόσμο. Μπορεί να προσεγγίσει ανθρώπους από πολλές εθνικότητες, κοινωνικά επίπεδα, θρησκείες. 
Άρα, απαντήσατε και στην επόμενη ερώτηση μας, που λέει αν πιστεύετε ότι γενικότερα η μουσική ενώνει ανθρώπους που διαφέρουν. Είτε στην θρησκεία, στο κοινωνικό επίπεδο, στην εθνικότητα κ.λ.π.
Ναι, όπως είπα και παραπάνω η μουσική αναμφίβολα είναι σημείο επαφής ανεξαρτήτως κοινωνικού επιπέδου ή θρησκείας.
Θα προτείνατε τη μουσική στους μαθητές σας ως τρόπο έκφρασης και διεξόδου από τη δύσκολη σχολική  καθημερινότητα ;
Θα το πρότεινα, χωρίς όμως να φτάνουν σε ακρότητες.
Γενικότερα, τι έχετε να μας πείτε για την εμπειρία και την συμμετοχή σας σε ένα συγκρότημα ;
Πήρα πολλά πράγματα από την συμμετοχή μου αυτή, από το όλο στήσιμο  του συγκροτήματος και έχω όμορφες αναμνήσεις. Ήταν κάτι που δεν μετάνιωσα και δεν έχω μετανιώσει. Όμως, συνεχίζω να πιστεύω ότι ήμουν τυχερός που το έζησα αυτό εκείνη τη συγκεκριμένη εποχή, όταν κάτι τέτοιο είχε απήχηση. Τώρα ίσως δεν  πετυχαίνει κάποιος στο χώρο της ροκ, πια μπορείς να κάνεις cd στο σπίτι σου τότε ήταν πιο απαιτητικά και πιο αυθεντικά, έπρεπε να πας σε εταιρία για να βγάλεις δίσκο.
Τα τελευταία τρία χρόνια δυστυχώς μετά το τραγικό δυστύχημα και θάνατο του ντραμίστα του «ΑΙΟΛΟΣ» το συγκρότημα δεν συνεχίζει τις εμφανίσεις του. Προς το παρόν δεν δραστηριοποιείται , προσπαθώντας να ξεπεράσει αυτό το αναπάντεχο συμβάν…




Των :      *Ταστάνη Φελίσια
               *Τασούλη Τζωρτζίνα


STRAIGHT EDGE(από το τεύχος Δεκεμβρίου)

Straight edge ή sXe ή XXX δεν είναι κάποια θρησκεία ή κάποιο πολιτικό κόμμα, αλλά είναι ένας τρόπος ζωής.
Όταν γίνεσαι straight edge δεν γίνεσαι επειδή είναι κάποια μόδα ή για εξουσία, αλλά γίνεσαι επειδή θες μια ζωή χωρίς εξαρτήσεις και πιστεύεις πως αυτό είναι το σωστό για εσένα και για τους ανθρώπους που σε αγαπάνε.


Για να γίνεις sXe είναι πολύ απλό, το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να μην καπνίζεις, να μην πίνεις(αλκοόλ), να μην παίρνεις ναρκωτικά, να μην παίρνεις φάρμακα, να μην κάνεις ερωτικές ακολασίες, να μην κάνεις διακρίσεις, να είσαι οικολόγος και ειλικρινής.

Όταν καπνίζεις, πίνεις ή παίρνεις ναρκωτικά δεν κανείς τίποτα παραπάνω από το να αυτοκτονείς. Οι περισσότεροι έφηβοι που έχουν αυτές τις συνήθειες είναι αδύναμοι και εξαρτημένοι.

Τα φάρμακα μπορούν να γίνουν πολύ βλαβερά για την υγεία κάποιου αν τα παίρνει χωρίς συνταγή γιατρού ή αν τα παίρνει πολύ συχνά, είναι ένας τρόπος εξάρτησης.

Το 1970 πρωτοεμφανίστηκαν κινήματα straight edge όπου συνδέονταν με τους hardcore punk και είχαν μερικές από τις ιδεολογίες τους όπως “η περιφρόνηση της δουλείας και του σχολείου” και “διαθέσεις να ζήσουν την στιγμή”.
Οι
minor threat, που ήταν straight edge, έσπρωξαν αυτήν την ιδεολογία με τραγούδια και πιο γνωστό το “Straight edge”.
Πολλοί άνθρωποι άρχισαν να γίνονται
straight edge και πολλά συγκροτήματα επηρεάστηκαν και έγραψαν τραγούδια που αναφέρονται στο straight edge.
Τέλη της δεκαετίας του 80 και αρχές της δεκαετίας του 90 πολλοί
straight edge αγωνίστηκαν για τα δικαιώματα των ζώων.
Επίσης οι
straight edge ήταν κατά του ρατσισμού και του σεξισμού.
Διάσημοι
straight edge είναι ο Ian MacKaye(τραγουδιστής των minor threat), o Tim Mcllrath(κιθαριστής υποστήριξε τα δικαιώματα των ζώων), o Justin Sane(επίσης κιθαριστής και υποστήριξε τα δικαιώματα των ζώων)  και Phillip Jack Brooks(στενός φίλος των minor threat).

Το να είσαι
straight edge είναι κάτι εύκολο, απλό και ευχάριστο αρκεί να το θέλεις. Δεν έχεις τίποτα να χάσεις μόνο να κερδίσεις. Σκέψου ότι θα κάνεις κάλο στην σωματική και στην ψυχική υγεία σου και θα κάνεις χαρούμενους τους ανθρώπους σε αγαπάνε και νοιάζονται για εσένα.










                                                                                                            
                                                                                                           Ανδρέας - Δημήτρης Χαλκίτος
                                                                                                            Χριστόφορος Σπυρόπουλος